მწარმოებლის გაფართოებული ვალდებულება
მწარმოებლის გაფართოებულ ვალდებულება არის გარემოსდაცვითი პოლიტიკის მიდგომა, რომლის მიხედვითაც გარკვეული პროდუქციის მწარმოებლები და იმპორტიორები პასუხისმგებელნი არიან იმ ნარჩენების მართვაზე (შეგროვება, ტრანსპორტირება, გადამუშავება), რომლებიც წარმოიქმნება მათი პროდუქციის გამოყენების შემდეგ, მათ შორის ფინანსურ უზრუნველყოფაზე.
მწარმოებლის გაფართოებული ვალდებულების ქვეშ ექცევა ისეთი პროდუქტისგან წარმოქმნილი ნარჩენი, რომელიც თავისი მახასიათებლებისა და ფართო გავრცელების გამო ნარჩენად გადაქცევის შემდეგ მართვის სპეციფიკური ზომების მიღებასა და მოვლას საჭიროებს, ესენია:
- ბატარეებისა და აკუმულატორების ნარჩენები;
- საბურავების ნარჩენები;
- ელექტრო და ელექტრონული მოწყობილობების ნარჩენები;
- ნარჩენი ზეთები;
- შეფუთვის ნარჩენები (პლასტმასი, ქაღალდი, ლითონი, მინა, ხე);
- ხმარებიდან ამოღებულ სატრანსპორტო საშუალებები;
მწარმოებლის გაფართოებული ვალდებულება ხელს უწყობს:
- ადამიანის ჯანმრთელობასა და გარემოზე უარყოფითი ზემოქმედების შემცირებას;
- ნარჩენების სეპარირებულ შეგროვებას და რესურსად გამოყენებას;
- ნარჩენების ხელახალი გამოყენების, რეციკლირების და აღდგენის ტექნოლოგიების დანერგვას;
- ნაგავსაყრელებზე განთავსებული ნარჩენების რაოდენობის შემცირებას;
- სახიფათო ნარჩენების უსაფრთხოდ დამუშავებას;
- ახალი საწარმოებისა და სამუშაო ადგილების შექმნას და სხვ.